آرتریت روماتوئید

آرتریت روماتوئید یک بیماری التهابی مزمن است که معمولاً مفاصل کوچک دست و پا را درگیر می‌کند. علاوه بر سایش و آسیب استخوان‌ها، آرتریت روماتوئید پوشش مفاصل را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد و باعث یک تورم دردناک که درنهایت می‌تواند باعث خوردگی استخوان و تغییر شکل مفصل می‎شود. در روماتیسم مفصلی یک اختلال خود ایمنی رخ می‌دهد که سیستم ایمنی بدن به‌اشتباه به بافت‌های خود بدن حمله می‌کند مانند پوست، چشم‌ها، ریه و عروق خونی. علاوه بر ایجاد مشکلات مفصلی، آرتریت روماتوئید گاهی اوقات می‌تواند بر ارگان‌های دیگر بدن تأثیر بگذارد. اگرچه این بیماری می‌تواند در هر سنی رخ دهد، معمولاً بعد از ۴۰ سالگی آغاز می‌شود. این اختلال در زنان بسیار شایع‌تر است. درمان بر کنترل علائم و جلوگیری از آسیب مفاصل، تمرکز دارد.

پیش آگهی

پیش آگهی بیماری آرتریت روماتوئید متغیر است. بعضی از بیماران وارد نهفتگی بیماری شده و به درمان خفیف نیاز دارند. دیگران دچار پیشرفت بیماری و کاهش عملکرد مفصل شده و با بیماری های قلبی، کلیوی، ریوی همراه می شود. امید به زندگی در این گروه به طور زیادی کاهش می یابد.

علائم و نشانه های تشخیصی آرتریت روماتوئید

♦ پایش سفتی مفاصل در اثر التهاب
♦ بزرگ شدن مفاصل در اثر تورم
♦ درد حین حرکت در اثر خشکی مفصل
♦ دامنه حرکتی محدود در اثر التهاب و درد
♦ تب، ناخوشی و کاهش وزن

تست های تشخیصی

♦ آزمایش خون : افراد مبتلابه آرتریت روماتوئید نرخ بالایی از رسوب گلبول قرمز (ESR، یا نرخ SED) را نشان می‌دهند که ناشی از حضور یک فرآیند التهابی در بدن است. آزمایش خون متداول دیگر برای جستجوی فاکتور روماتوئید و آنتی‌بادی ضد چرخه سیترولینات (ضد -CCP) انجام می‌گیرد.
♦ تست آنتی بادی ضد هسته ای (ANA) مثبت است.
♦ آزمایش ESR مثبت است.
♦ گاماگلوبین وجود دارد.
♦ رادیوگرافی تغییرات مفصل مبتلا را نشان می دهد.

درمان آرتریت روماتوئید

کاهش درد و التهاب هدف اصلی درمان این بیماران است، که با بازیافت دامنه حرکتی مفاصل همراه می شود. درمان به دو دسته دارویی و روش های غیر دارویی تقسیم می شود.
♦ تجویز داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) برای کاهش التهاب و درد
  » ایپوبروفن
  » ایندومتاسین
  » فلوربیپروفن
  » ناپروکسن
  » سولینداک
  » دیفلونیسال
♦ تجویز داروهای ضد روماتیسم اصلاح بیماری (DMARDS):
  » متوترکسات یک ضد متابولیت است.
  » TNF1 – فاکتور نکروز تومور است که لفموسیت ها و لکوسیت های یافت شده در مایع مفصلی را افزایش می دهد.
  » اتنرسپت
  » اینفلیکسیمب
  » ادالیمومب
  » آنتی مالاریالز
  » هیدروکسی کلروکین
♦ تجویز کورتیکواستروئیدها:
  » پردنیزون
♦ تجویز آنتی اسیدها برای پوشاندن معده:
  » منیزیم هیدروکساید
  » آلومینیوم هیدروکساید
♦ فیزیوتراپی و کاردرمانی برای حفظ فعالیت روزمره (ADL) و استقلال بیمار
♦ گرما و سرما درمانی برای تسکین درد، تاثیر ضد التهاب، کمک به عضلات و مفاصل
♦ اسپلینت مفاصل برای حفظ وضعیت قرارگیری مفاصلی که زیاد استفاده می شوند.
♦ ورزش برای حفظ انعطاف و دامنه حرکتی (ROM) مفاصل

تشخیص های پرستاری آرتریت روماتوئید

♦ درد مزمن
♦ عدم تحمل فعالیت
♦ اختلال تصویر از بدن

مداخلات پرستاری

♦ به بیمار در گذاشتن اسپلینت مفصل مبتلا کمک شود.
♦ وزن کاهش داده شود تا فشار بر مفصل مبتلا کاهش یابد
♦ اهمیت خواب کامل شبانه برای بیمار شرح داده شود.
♦ از سرما پرهیز شود.
♦ استرس کاهش یابد.

عوارض بیماری آرتریت روماتوئید

آرتریت روماتوئید خطر ابتلا به عوارض زیر را افزایش می‌دهد:

• پوکی استخوان : آرتریت روماتوئید همراه با برخی از داروهای مورداستفاده در درمان آرتریت روماتوئید، می‌تواند خطر ابتلا به پوکی استخوان را افزایش دهد.
• سندرم تانل مچ دست (tunnel syndrome) : اگر آرتریت روماتوئید مچ دست را تحت تأثیر قرار دهد، التهاب می‌تواند عصبی را که از دست و انگشتان می‌گذرد فشرده سازد.
• مشکلات قلبی : آرتریت روماتوئید می‌تواند خطر ابتلا به‌سختی عروق و انسداد آن‌ها و همچنین التهاب کیسه‌ای که قلب را احاطه می‌کند را افزایش دهد.
• بیماری‌های ریوی : افراد مبتلابه آرتریت روماتوئید با افزایش خطر ابتلا به التهاب و زخم بافت ریه، که می‌تواند به تنگی نفس فزاینده منجر شود، مواجه هستند.