مونونوکلئوز
مونونوکلئوز یک سندرم ویروسی است متشکل از علائم زخم گلو، بزرگ شدن گره های لنفاوی و تب. معمولاً در اثر ویروس اپشتین بار (Epstein-Barr) ایجاد می شود، اما گاهی ویروس های دیگری موجب این سندرم می شوند. گاهی اوقات راش ممکن است دیده شود. بزرگی طحال بخاطر رسوب سلولی در طی پاسخ ایمنی دیده می شود.
ویروس در اثر تماس مستقیم منتقل می شود. اغلب ممکن است عفونت باکتریال ثانویه و بخصوص عفونت استرپتوکوکی در بیماران یافت می شود.
پیش آگهی
پیش آگهی بیماری خوب است. از آنجایی که بیماری افراد جوان است، بهبودی عموماً بدون عارضه است.
علائم و نشانه های تشخیصی مونونوکلئوز
- ناخوشی عمومی
- تب
- گلودرد (که گاهی شدید است )
- خستگی
- تورم غدد لنفاوی ، معمولاً در ناحیه گردن ، زیر بغل یا کشاله ران
- بزرگی طحال
- بزرگی کبد
- یرقان با زردی پوست و چشم ها (گاهی )
- سردرد
- درد عمومی بدن
- زخم گلو
تست های تشخیصی
♦ تست آنتی بادی هتروفیل مثبت یا تک لکه ای برای شناسایی ویروس اپشتین بار استفاده می شود.
♦ شمارش سلول های خون، شیمی خون
♦ کشت گلو از نظر استرپتوکوک
درمان مونونوکلئوز
درمان قطعی خاصی برای این بیماری وجود ندارد.
- استراحت بیش از معمول و رژیم غذایی سالم مهم است .
- نیازی به قرنطینه کردن فرد مبتلا نیست .
- برای کاهش درد گلو، غرغره کردن مکرر با چای غلیظ یا آب نمک گرم (یک قاشق چای خوری نمک در ۲۵۰ سی سی آب [ معادل یک بطری نوشابه] توصیه می شود.
- خودداری از زور زدن زیاد به هنگام دفع مدفوع . این عمل ممکن است به طحال بزرگ شده آسیب برساند.
تشخیص های پرستاری مونونوکلئوز
♦ خستگی
♦ عدم تحمل فعالیت
♦ اختلال تحرک جسمی
مداخلات پرستاری
♦ استراحت کافی تشویق شود
♦ از مصرف کافی مایعات و مواد مغذی اطمینان حاصل شود.
♦ تب و علائم حیاتی بیمار پایش شود.
♦ در صورت نیاز، کشت گلو انجام شود.
♦ مسکن تجویز شود.
پیشگیری
- خودداری از تماس با فرد مبتلا
- اجتناب بیمار مبتلا به مونونوکلئوز از تماس با افراد دچار ضعف ایمنی به منظور پیشگیری از ابتلای آنها
