سبد خرید
0

هیچ محصولی در سبد خرید نیست.

تست های تشخیصی حیاتی

تست های تشخیصی حیاتی

رادیوگرافی ( x-ray)

بخشی از بدن که قرار است رادیوگرافی شود، بایستی به طور مناسب وضعیت دهی شود تا ساختار استخوانی زمینه ای، شکستگی ها، اشیای خارجی و غیره تشخیص داده شوند. بیمار ممکن است به دراز کشیدن یا خوابیدن به پهلو، نشسته یا ایستاده برای رادیوگرافی نیاز داشته باشد که به نوع تصویربرداری بستگی دارد. عموما دو نما تصویر برداری می شود تا تشخیص بهتری امکانپذیر شود.

آرتروگرام (Arthrogram)

در این تست پس از تزریق ماده حاجب به فضای مفصلی، رادیوگرافی انجام می شود. هدف بهتر کردن دید به ناحیه است. در تست دابل کنتراست، یک محلول تزریق می شود و سپس هوا تزریق می شود. این کار برای بررسی بهتر تکه های استخوانی یا رباط های پاره در داخل فضای مفصلی انجام می شود. بایستی بیمار از نظر حساسیت به ماده حاجب بررسی شود.

آرتروسکوپی (Arthroscopy)

یک اسکوپ فیبر نوری برای معاینه بصری مفصل استفاده می شود. تحت نوعی از بیحسی (موضعی، اپیدورال، آرامبخشی همراه با هوشیاری، یا بیهوشی عمومی) انجام می شود. اینکار اخیرا برای انجام جراحی همزمان، تشخیص صدمات فضاهای مفصلی و بررسی پاسخ بیمار به درمان های اخیر انجام می شود. وضعیت اندام بیمار از نظر رنگ، نبض، حس، حرکت و دما پس از رویه بررسی می شود. به بیمار در مورد علائم و نشانه های عفونت از قبیل قرمزی، تورم، تب، افزایش درد آموزش داده می شود.

بیوپسی (Biopsy)

بیوپسی برداشتن تکه ای از بافت بدن به عنوان نمونه است که می توان عضله یا استخوان باشد و برای تعیین وضعیت بیماری بافت انجام می شود. نمونه ممکن است به صورت بسته (نیدل) یا بیوپسی باز با برش (برشی) تهیه شود. این تست برای تعیین وجود عفونت، سرطان، آتروفی عضلانی یا التهاب و یا حضور اختلالات میتوکندریال انجام می شود.

اسکن استخوان (Bone Scan)

این تست شامل تزریق وریدی محیطی ماده رادیواپک است که در استخوان تجمع می یابد، سپس ۲ تا ۳ ساعت بعد تصویر برداری انجام می شود. بیمار ممکن است به مدت ۳۰ تا ۶۰ دقیقه حین انجام تست بی حرکت بماند. این تست برای تشخیص استئومیلیت، تومورهای استخوانی، بیماری متاستاتیک، شکستگی ها و درد استخوانی بدون دلیل مشخص انجام می شود. برای تخلیه سریع تر ماده رادیو اپک بیمار تشویق شود که مایعات زیادی بعد از تست بنوشد. از نظر واکنش به ماده حاجب بررسی شود راش، خارش، کهیر و مانند اینها.

اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT Scan)

تصاویر کامپیوتری است که با رادیوگرافی گرفته می شود و آناتومی زمینه ای جلوی دید موضع را نمی گیرد. بیمار لازم است در طی آزمایش بی حرکت بماند تا تصاویر واضح تری گرفته شود. برای تشخیص شکستگی و متاستاز استخوانی انجام می شود.

الکترومیوگرافی (Electromyography)

در الکترومیوگرافی (EMG) الکترودهای سوزن مانند کوچک متعددی در داخل محدوده عضله فرو برده می شود تا پتانسیل الکتریکی عضله تست شود. بیمار ممکن است لازم باشد عضلات خود را آرام یا شدید منقبض کند. مقدار فعالیت عضلات و اعصاب به صورت گرافیکی ثبت می شود.
بیمار بایستی مطلع شود که ممکن است کمی درد بکشد. داروهای خاصی لازم است که قبل از تست قطع شوند مثل شل کننده های عضلانی، محرک ها، کافئین.
پس از تست بیمار ممکن است از درد یا اضطراب شاکی باشد. این تست برای تشخیص اختلالات عصبی عضلانی، اختلالات اعصاب محیطی یا اختلال اعصاب حرکتی تحتانی انجام شود و ممکن است همراه با سایر مطالعات هدایت عصبی انجام شود.

تصویربرداری تشدید مغناطیسی (Magnetic Resonance Imaging)

در تصویر برداری تشدید مغناطیسی (MRI) از یک مگنت سوپر هادی و سیگنال های فرکانس رادیویی استفاده می شود که موجب خروج سیگنال منفرد از هسته هیدروژنی می شود. همانطور که امواج رادیویی پس از برخورد به بدن بر می گردند، سیگنال های متعددی براساس تراکم بافت ها برگشت خورده و ثبت می شود. سپس کامپیوتر تصاویر مفصلی براساس اطلاعات دریافتی ترسیم می کند. ممکن است ماده حاجب وریدی تزریق شود. این تست برای تشخیص مشکلات داخل مفصلی، بافت نرم (تاندون ها، لیگامنت ها)، لگن، دیسک بین مهره ای و نخاع انجام می شود.
بیمار بایستی قبل از تست از نظر وجود شی فلزی (مثل گیره های جراحی یا ایمپلنت ها)، پیس میکر یا پمپ انفوزیون کاشتنی (موجب نقص عملکرد دستگاه می شود) یا حاملگی بررسی شود. از بیمار در مورد تاریخجه ترس از فضای بسته سئوال شود زیرا می تواند برای بیمار موجب ترس از فضای بسته شود. این تست حدود ۶۰ دقیقه یا بیشتر طول می کشد.

میلوگرافی (Myelography)

این تست شامل تزریق ماده حاجب به داخل فضای تحت عنکبوتیه است تا امکان بصری سازی هر چه بهتر ستون مهره ها، دیسک های بین مهره ای و اعصاب نخاعی فراهم شود. این تست در بیمارانی انجام می شود که امکان CT-Scan یا MRI وجود ندارد. بعد از تست معمولا بیمار در وضعیت نشسته قرار داده می شود تا ماده حاجب در انتهای ستون فقرات و دور از مغز دفع شود.

سونوگرافی (Ultrasound)

در این تست امواج صوتی برای تصویربرداری استفاده می شود. برای تعیین وجود توده، مایع یا سخت افزار جراحی در مفصل انجام می شود.

255
ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

توسط
تومان